บทที่ 109

เวินม่านไม่ได้เจอเขามาหลายวันแล้ว

ในตอนนี้เมื่อถูกเขากอดไว้ในอ้อมแขน ในใจของเธอก็พลันรู้สึกอ่อนโยนขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้

เธอเอื้อมมือไปแตะหน้าผากของเขาเบาๆ ปลายนิ้วสัมผัสได้ถึงไอร้อนที่ยังคงอยู่

เวินม่านกัดริมฝีปากเบาๆ

หลายวันนี้เขาดูแลตัวเองยังไงกันนะ?

เวินม่านลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลาของเขา ขยับปากพูดโด...